“Het gaat vanmiddag regen, blijf dus lekker binnen”
“Drink dit, je wordt er vrolijk van”
“Italie, daar moet je echt geweest zijn”
“Heb jij nog nooit parachute gesprongen? Je weet niet wat je mist”
“Wat je echt eens zou moeten doen…….”
Overal lees ik ze. Boodschappen? Bevelen? Of zijn het adviezen? Suggesties? En op een of andere manier zeggen ze mij dat ik van alles zou moeten doen. Dat ik van alles heb gemist. Dat ik er nog niet ben. Dat ik nog iets nodig zou moeten hebben.
Ik vraag me af hoe “ze” dat weten. Waarom vertelt Weeronline mij dat ik binnen moet blijven als er kans is op regen? Hoe weet een advertentie in een tijdschrift dat ik Italië echt moet bezoeken? Hoe weet mijn collega zo zeker dat uit een vliegtuig springen iets is dat ik niet mag missen?
Soms word ik er (onbewust) door beïnvloed. De reclamewereld heeft de psychologische kennis goed toegepast. Ik word af en toe meegenomen in de aantrekkelijk gemaakte beelden die mij het gevoel geven dat ik iets nodig zou moeten hebben.
Maar toch zijn er steeds vaker gedachten bij mij zoals: Hoe weet jij dat nou? Ik bepaal het zelf wel. Wat voor jou fijn kan zijn, kan ik vreselijk vinden en visa versa. Er is geen waarheid of…. Er zijn een heleboel waarheden. Het is maar net hoe je het bekijkt.
Op vakantie naar Egypte? “Niet doen” zegt mijn buurman “het zit daar vol met Russen”. “Zeker meemaken” zegt mijn neef “een land vol cultuur, geschiedenis en bijzondere oudheid”. Waar luister ik naar? Wat ga ik doen?
Belangrijk is dat ik mijn eigen kompas instel. Wat mij daarbij helpt zijn mijn kernwaarden. Heeft dat, wat mij wordt aangeraden, te maken met Puur, Inspiratie, Rust en/of Natuur? En komt het ook nog overeen met mijn jaarthema Beweging? Dan is de kans groot dat het matcht met mij.
Dat kan betekenen dat ik gewoon wel naar buiten ga, ook al is er kans op regen. Omdat ik blij word van buiten zijn en wandelen in de natuur. Dat brengt mij inspiratie, dan voel ik de puurheid. Meer dan dat ik vanmiddag binnen zou zitten.
Dan zou het kunnen zijn dat ik razend enthousiast word van een Nature Quest, waarbij ik 4 dagen lang in mijn eentje in de natuur ga zitten met de vraag: “Wat blijft er van mij over als ik niks meer heb?”. Terwijl mijn buurman hoogstwaarschijnlijk dol zou worden van het idee alleen al om zo lang alleen in de natuur te zijn. Ik word er juist heel gelukkig van omdat het inspiratie geeft, er avontuur in schuilt en het op ten top natuur is. En puur dat is het zeker.
Niemand kan beter bepalen wat ik zou moeten doen, dan ikzelf. Ik weet wat bij mij past. Ik weet waar ik energie van krijg en wat mij energie kost. Ik heb helder in beeld waar ik “aan” van ga, waar ik gelukkig van word. Dat weet Weeronline, mijn buurman, mijn collega of die advertentie in dat tijdschrift helemaal niet. Ik kan de beste keuzes maken met mijn kernwaarden in mijn achterhoofd, het goed luisteren naar mijn lichaam (kost mij dit energie of laad ik hiervan op?) en mijn jaarthema in beeld.
Weet jij wat jouw richtingaanwijzers zijn? Welke kant ga jij op? Wat past er bij jou?
P.S. Ik was vanmiddag in deze prachtige omgeving. Heerlijk gewandeld, opgeladen, vol energie! En dat met maar 10 regendruppels en 8 hagelsteentjes. Ben ik blij dat ik geluisterd heb naar mij en niet naar Weeronline.
