Zo zag mijn prille jeugd eruit

Ik groeide op met zeer liefdevolle ouders. Zij kwamen van huis uit beiden uit een redelijk tot zwaar christelijk nest. Dat kreeg ik mee in mijn opvoeding. Ik liep aan tegen het best extreme zwart-witte denken. Alles ging in een hokje; het was goed of fout. Wat ik en anderen deden ging steeds maar weer door de mening-molen en werd af- of goedgekeurd. Het drong diep tot mij door. Ik werd geprogrammeerd in deze taal. De taal die zij met hun beste bedoelingen mij inprenten. Ik kreeg het vanaf kinds af aan gewoonweg mee.

Ik pikte veel op in mijn kind-ontwikkeling. Mijn vader en moeder houden van me, nog steeds, dat is wat buiten kijf staat. Toch kreeg ik best veel angst mee, angst om het niet goed te doen, angst om er niet bij te horen. Ik werd een kei in mezelf aanpassen. Ik kon haarfijn aanvoelen wat er van mij verlangd werd. Ik bouwde beschermingsmechanismen op. Dat moest om mezelf als kind staande te houden. Uiteraard was ik me daar toen niet bewust van.

Er kwam een keerpunt

Ergens diep in mij klopte het alsmaar oordelend denken niet voor mij. ‘Zo is het niet bedoeld’ ging er regelmatig door me heen. Frank Boeijen verwoordt het zo mooi in zijn nummer Zwart Wit: “Denk niet wit, niet zwart, denk niet zwart-wit, maar in de kleur van je hart’. Dat raakt me, nog steeds. Dat deed het als puber al. Er was een sterke overtuiging diep in mij: Het kan anders…

Ik ben altijd mega gevoelig geweest. Achteraf gezien dan, he?! Pas op mijn veertigste kon ik dat inzien en (h)erkennen. Dat sensitieve had zijn voor- en nadelen. Ik kon subtiel voelen wat een ander nodig had. Dat maakte dat ik mezelf in de loop van mijn leven langzaam kwijtraakte. In mijn huwelijk was ik ook een ster in conformeren. Toen ik achter in de dertig was voelde ik heel duidelijk dat het genoeg was geweest. Ik koos rigoureus voor mijzelf. En daardoor uiteindelijk ook voor dierbaren om me heen.

Ik ben onwijs nieuwsgierig. Altijd al geweest. Ik verslond boeken in allerlei maten en genres. Ik blijf een spons in informatie vergaren. De rode draad is persoonlijke ontwikkeling geweest. Ik las literatuur, ik volgde vele trainingen, cursussen en programma’s. Ik heb bergen geld gespendeerd aan het ontplooien van mezelf. Ik slurpte kennis op, ik probeerde van alles uit en ik ontdeed mezelf van de aangeleerde patronen. Zo kwam ik stapje voor stapje weer dichter bij mezelf. Wat een verlichting.

Een heerlijk resultaat…

De laatste jaren leef ik in vrijheid, in puur vertrouwen. Ik ben volkomen in mijn element. Ik weet waar ik van aan ga, waar ik van uitdoof, wat ik nodig heb. En ook wat ik beter links kan laten liggen. Ik blijf actief bezig om bewust mezelf de ruimte te geven in de meest zuivere vorm. Ik geniet van het leven, met volle teugen. Mijn angst is verdwenen, ik voel zoveel liefde. 

ook voor jou!

Ik weet ook dat ik een ander intuïtief aan kan voelen. Ik zie wat niet iedereen ziet. Ik voel de potentie in jou als mens, ik haal jouw kracht naar boven, ik verlicht je.

Mijn jarenlange trainingen, opgedane bekwaamheid en vooral het helder kunnen afstemmen zijn de basis voor mij om jou lekker licht te laten leven. Dat is waarvoor je hier op deze aarde bent. Ik help je zielsgraag weer jezelf te zijn. In Liefde. 

Voel je uitgenodigd. Voel je welkom. Neem vrijblijvend contact met me op. Dan gaan we SAMEn buitengewoon op pad naar jouw lichte zelf.