Van huis uit heb ik geleerd om door te zetten en je eigen boontjes te doppen. Vooral veel zelf doen en je hoofd niet boven het maaiveld uitsteken. Als ik zie hoe mijn zeventig jarige vader omgaat met zijn ziekte, dan zie ik een kracht in hem. De kracht om positief te zijn en te roeien met de riemen die je hebt. En gewoon doorgaan. Altijd maar doorgaan.
Nu zie ik steeds meer dat deze kracht ontzettend veel brengt, maar ook kost. Altijd maar alleen en geen hulp vragen. Het niet kunnen accepteren van de mooie diensten die mensen aanbieden. Het sterk moeten zijn en het in je eentje willen rooien.
“Wie altijd sterk moet zijn, verliest zichzelf” Griet op de Beeck
De afgelopen jaren heb ik geleerd dat mezelf kwetsbaar durven opstellen me heel veel oplevert. Het kunnen delen en sparren zorgt voor oplossen van dat wat hard voelt. Het maakt me zachter en brengt me uiteindelijk dichterbij mezelf. En daardoor meer in verbinding met anderen.
En het gaat niet altijd vanzelf. Mijn ingesleten patronen hebben nogal eens de neiging de kop op te steken. Gelukkig herken ik dat steeds sneller en kan ik weer terug naar het kwetsbaar opstellen van mezelf. En dan niet alleen naar anderen, maar juist ook naar mezelf.
Hoe stel je je kwetsbaar op?
1. JA zeggen tegen alles wat er is
Wat ik voel en wat zich voordoet in mij daar zeg ik “ja” tegen. Dus als ik verdriet voel, dan mag dat er zijn. Als ik me blij en gelukkig ben, sta ik daar bij stil. Als ik boos ben, dan ben ik boos. Ik druk het niet weg. Ik geef het de ruimte.
Het mooie is dat deze ruimte die ik mijn gevoelens geef vaak vreugdevoller worden als het een “blije” emotie is en de minder fijne emoties eerder oplossen.
2. Openstellen en delen
Dat wat mij bezighoudt deel ik. Door er woorden aan te geven, te sparren met anderen ontstaat helderheid. Het helpt me vooruit. Ik stel me open voor liefde en plezier. Delen is fijn.
3. Dankbaarheid tonen
Mijzelf focussen op dat wat er allemaal wel is in plaats van dat wat er niet is. Die dankbaarheid helpt me geweldig. Elke avond schrijf ik op waar ik dankbaar voor ben. En als ik lang moet wachten in de rij bij de kassa of op de bus dan noem ik in gedachten op waar ik dankbaar voor ben. Dat zorgt meteen voor een lach op mijn gezicht.
“Kwetsbaarheid begint met moed, moed om er te zijn en jezelf te laten zien” Brené Brown
Alles er laten zijn en voelen dat het goed is, mezelf openstellen, delen en stil staan bij dat waar ik dankbaar voor ben zijn de kwetsbaarheden die het leven een stuk gelukkiger maken voor mij.
Dit artikel schreef ik voor Nature Quest