Afgelopen zondag een boswandeling gemaakt met de herfstzon erbij. Het was héérlijk genieten in het bos. Mijn oog viel op een dennenappel. Ik stopte deze in mijn tas en legde hem bij thuiskomst op de verwarming, want hij was wat vochtig.
Toen ik de dennenappel vandaag weer zag liggen, zag ik dat de “schubben” opengegaan waren. Toen ik hem oppakte viel er zelfs een zaadje uit. “Wat prachtig” bedacht ik me. Door warmte opent de dennenappel zich en kan het zich vermenigvuldigen, het kan zaaien. Die zaadjes worden verspreid. Wat een mooi krachtsymbool heb ik “zomaar” uitgekozen! Door warmte kun je je openstellen en gaan zaaien. Als ik warmte geef, stellen anderen zich open op. Als ik koud en kil ben, dan sluiten anderen zich af.
Twee weken geleden heb ik dat zelf ter lijve ervaren. Constant herrie tussen mij en mijn zoons, een kille en harteloze bedoening. Afgelopen week was ik zelf relaxed en dáárdoor was het gezellig thuis. ’s Avonds op de bank kropen de boys lekker tegen me aan. Dat was echt genieten!
Mijn krachtsymbool de dennenappel krijgt een mooi plaatsje.
Hieronder nog wat foto’s van de prachtige zonsondergangen die ik vanuit mijn keukenraam kan zien. Het kleurenpalet is elke seconde anders, dat is echt genieten!
