Ik kan soms helemaal onpasselijk worden van een woord. Of juist heel opgewonden. Maar meestal iets daartussenin. Dat voltrekt zich dan niet ineens en ook niet heel zichtbaar. Nee, het heeft zich zo opgebouwd tijdens mijn leven. Eigenlijk ben ik me er dus niet eens zozeer van bewust.

Het is zoals de honden van Pavlov. Er klinkt een geluid en de dieren gaan kwijlen. Ik hoor een woord en in mijn lijf voltrekken zich, heel subtiel, tekenen van aversie, genot of één van de andere vele soorten en maten. Ook in mijn hoofd gebeurt er buitengewoon veel bij het horen of lezen van een woord of bij wat iemand doet.

Dat gaat al jarenlang vanzelf zo. Ik merk daar dus. wetend, niks van. Toch is het er wel degelijk. Er zijn maar weinig woorden echt neutraal. Meestal raakt een woord. Negen van de tien keer heel lichtjes. En toch is er iets in mij dat daar langzaam maar zeker op leegloopt of op aangaat of iets wat valt in de gradaties daartussen.

Neem het woord verliefdheid. Wat gaat er nu door jou heen? Wat zie je voor je? Wat gebeurt er in je lichaam? Welke gedachten ploppen nu op? Voel eens even en neem doelbewust waar wat er nu in je hoofd gaande is. Kijk grondig wat er met je aan de hand is door het lezen van een woord.

Kom, we doen er nog één: donderbui. Wat spot je nu in je hoofd en lijf? Ga niet mee in deze gevoelens en gedachten. Staar ernaar. Wees als een kat die naar zijn prooi kijkt, zonder dat die prooi dat opmerkt. Laat de prooi gewoon zijn ding doen; laat jouw gedachten en gevoelens gewoon door je heen gaan. Inspecteer ze, zonder het te veranderen.

Oke, nog een laatste woord: skeuomorf. Welke hersenspinsels komen nu bij je aan de oppervlakte? Welke beelden verschijnen er bij jou? Wat neem je op dit moment waar in jouzelf? Probeer het eens met een afstandje te aanschouwen.

En? Waren de reacties in jou gelijk bij deze drie woorden? Bij mij niet. Er zijn verschillende gebieden actief in mij bij de diverse woorden. Ik ben heel nieuwsgierig wat er bij het woord skeuomorf gebeurt bij jou. Kreeg je er een voorstelling bij? Of verwarde het je wellicht? Skeuomorf is namelijk een niet alledaags woord. Dus grote kans dat je er niet zoveel bij voelde of dacht. Behalve waarschijnlijk; huh? wat?

Woorden dragen dus lading. Jij hebt ze zelf geladen door iets uit het verleden. Jouw brein en lichaam onthouden enorm veel. Zodra je iets leest, hoort, ziet of meemaakt gaan deze programma’s aan het werk. Ze activeren van alles, vanuit vroegere gebeurtenissen, naar het nu. Zo kan je ineens totaal van slag zijn, of juist uitermate euforisch. Alleen door een woord of voorval wat je meemaakt.

Nu je weet dat dit aan de hand is, kan je jezelf vaker inzetten als spion. Kijk, voel en neem waar wat er door je heen gaat bij een woord, gebeurtenis of beeld. Ga, als het ware, in een helikopter zitten en zoom uit om het vanuit de verte te bekijken.

Om het simpel te maken. Er zijn twee soorten reacties. Reacties gevuld met liefde en reacties die angst in zich hebben. Kan je je voorstellen wat er gebeurt als je vooral impulsen voelt vanuit liefde of juist vanuit angst?

Ik nodig je uit om woorden die je raken eens te onderzoeken als wijze van experiment. Helpt de gedachte of het gevoel wat je krijgt je verder? Of brengt het je in een soort van benauwdheid? Blijf daar even bij stilstaan. Kijk en voel of dit gevoel en deze gedachten jou nog dienen. Je kan het woord eventueel vervangen door een synoniem dat jou behulpzaam is.

Geef een woord met een vette lading zo’n draai dat het je lekker oplaadt. Gewoon omdat het kan. Ik wens je veel lichtheid toe (als dat een woord is waar je van aangaat ).

Welke woorden raken jou? Voel je vrij om ze te delen in een reactie hieronder.